Czy jest ochrona prawna smaku sera

Dyrektywę w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie temu, by smak produktu spożywczego był objęty ochroną prawa autorskiego na podstawie tej dyrektywy oraz temu, by ustawodawstwo krajowe było interpretowane w taki sposób, że przyznaje ono ochronę prawnoautorską takiemu smakowi.

Tak uznał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 13 listopada 2018 r., C 310/17.

Twórca sera Heksenkaas przeniósł swoje autorskie prawa majątkowe do produktu na spółkę Levola Hengelo BV. Metoda produkcji sera została opatentowana przez spółkę. Z kolei spółka Smilde Foods BV wprowadziła do obrotu produkt pod nazwą Witte Wievenkaas będący serem do smarowania z dodatkiem śmietany i ziół, o smaku podobnym do Heksenkaas. Levola pozwała Smilde z uwagi na naruszenie praw autorskich Levoli do smaku swojego sera i sposobu jego wytwarzania. Sąd apelacyjny w Arnhem-Leeuwarden (Holandia) zadał pytanie prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Pytanie dotyczyło tego, czy smak produktu spożywczego może stanowić przedmiot ochrony prawa autorskiego jako twórczość intelektualna autora. Nadto sąd apelacyjny zapytał, czy nietrwałość smaku i subiektywny charakter doznań smakowych uniemożliwiają zakwalifikowanie smaku produktu jak utworu. TS UE stwierdził, że...